Saltu al enhavo

Serv-orientita arkitekturo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Tavola interagoj en servorientita Arkitekturo

Servorientita arkitekturo (SOA) estas fleksebla aro da ellaboraj principoj uzataj dum la fazoj de sistema disvolvo kaj integrado en komputado. Sistemo bazita sur SOA pakos funkcion kiel sinsekvon de interfunkciaj servoj kiu povas esti uzata en multaj apartaj sistemoj el pluraj laborsektoroj.

SOA ĝenerale ankaŭ provizas manieron por servkonsumantoj, kiaj teksaĵ-bazaj aplikacioj, estis informita pri disponeblaj SOA-bazitaj servoj. Por ekzemplo, pluraj apartaj unuoj en kompanio povas disvolvi kaj funkciigi SOA-servojn in malsamaj programlingvoj; iliaj respektivaj klientoj profitos de bone komprenita, bone difinita interfaco por aliri ilin. XML estas komune uzata por interfaci kun SOA-servoj, kvankam tio ne estas postulata.

SOA difinas kiel integri larĝe malsamaj aplikacioj por teksaĵ-bazita ĉirkaŭo kaj uzas multajn implementajn platformojn. Pli ol difini API, SOA difinas la interfacon laŭ protokoloj kaj funkcioj. Finpunkto estas la enirpunkto de SOA-implementaĵo. Servorientado postulas malstriktan kupladon de servoj kun mastrumaj sistemoj, kaj aliaj teknologioj sub apliklacioj. SOA apartigas funkciojn en apartaj unuoj, aŭ servoj, kiun implementantoj ofertas trans reto por ebligi al la uzantoj kombini kaj reuzi ilin en iliaj propraj aplikaciaj disvolvoj. Tiuj servoj kaj ties respondaj konsumantoj komunikas inter si sendante datumojn laŭ bone difinita, komuna formato, aŭ per kunordigo de agado inter du aŭ pli da servoj.[1]

Oni povas konsideri SOA kiel kontinuumo, male al distribuita komputadomodulema programado.

Priskribo

[redakti | redakti fonton]

Supervido

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. Bell_, Michael. (2010) SOA Modeling Patterns for Service-Oriented Discovery and Analysis. Wiley & Sons, p. 390. ISBN 978-0470481974.